Naar het diepe zuiden
Door: inge
Blijf op de hoogte en volg inge
05 Oktober 2011 | Marokko, Marrakesh
Marokko deel 2. Naar het diepe zuiden.
Vandaag 1 oktober, we zijn 3 weken onderweg en de dagen vliegen voorbij.
Ik schrijf dit op de camping van Source Bleu de Meski, een echte oase met palmen die schaduw geven en met een zwembad, gevoed door een bron. De vissen zwemmen gezellig met je mee.
Een leuke wandeling door de palmentuinen, die aan beide zijden van de rivier Ziz liggen, bracht ons naar het oude Meski, een z.g. ksar, wat versterkt dorp betekent. Het dorp, op traditionele wijze uit leem opgebouwd, is al vele jaren verlaten en ten prooi aan verval, maar je kunt na enig klimmen nog steeds door de straatjes dwalen en o.a. de moskee is duidelijk herkenbaar.
Vanaf dit hoge punt, goed beschermd tegen aanvallers, hadden de inwoners overzicht over een groot deel van de omgeving en nu mogen wij ervan genieten. Om er te komen moet je door de rivier, het water is enkelhoog en stroomt over glibberige keien. Het alternatief is een brug van palmenstammen, de meeste wandelaars kozen hiervoor. Birka natuurlijk niet, die was door het dolle toen ze weer eens door het water kon rennen. Tot grote schrik overigens van de plaatselijke wasvrouwen, die in de rivier hun kleden en dekens spoelen en er met stokken op slaan om het vuil los te weken. Op de foto willen ze beslist niet, maar omdat Rob het onopvallend kan doen met zijn kantelschermpje staan ze erop.
Er waren meer bijzondere belevenissen de laatste weken, zoals in Taroudant, waar we bij de muur van het Palais Salam, een oud stadspaleis verbouwd tot hotel, overnachtten. Aan een drukke weg, maar tegenover een mooi park en het diner op de binnenplaats van het hotel was heel sfeervol met de verlichte tuin en zwembad.
In Zagora ben je in het echte zuiden, een camping aan een zandpad, overschaduwd door palmen, en overal droge irrigatiekanalen op 1 na, gevoed door de Draa, een rivier die op zijn beurt van water wordt voorzien door het stuwmeer bij Ouarzazate. Hier ging men op de kamelen voor een rit van 2 uur naar het bivak in de woestijn, waar gegeten, gedanst, gezongen en geslapen werd. Voor vertrek werden de kameelrijders voorzien van een echte woestijnhoofdtooi: een meterslange lap, om je hoofd geslagen en een stuk voor je gezicht. Het was een mooie optocht, ik bleef achter met 1 reisgenoot, vanwege de huisdieren. Als troost aten we in het naastgelegen luxehotel, ook weer een paleisje met binnentuinen en zwembad.
Van Zagora naar Merzouga is een lange dag rijden. Merzouga is een echte toeristische topper in Marokko, veel campings en hotelaccommodatie en van alles te doen. We stonden met uitzicht op Erg Chebbi, de hoogste zandduinen van het land en wat was het er warm! In Zagora was het al dik in de 30, hier haalden we 40 graden in de auto. De jeeptoer die hier gemaakt werd was een enorme belevenis voor de deelnemers, Rob was mee, ik paste op Birka, die bij deze temperaturen niet de hele dag in de auto kan blijven. Ze bezochten fossielenvindplaatsen, het zwarte dorp, waar ze vermaakt werden met muziek en tromgeroffel; een verlaten dorp dichtbij de Algerijnse grens en een oude loodmijn.
Als laatste vermeld ik het bezoek aan de zogenaamde blauwe stenen in Tafraoute. Dit is een kunstwerk van de Belg Jean Virame, die in 1985 de enorme granietrotsen, die Tafraoute omringen, met 19 ton verf in blauw, roze, zwart en paars liet beschilderen. De vallei waar het kunstwerk zich bevindt ligt ongeveer 10 km. buiten Tafraoute, via een goed berijdbare piste kun je er zelfs met de camper dichtbij komen. Het lijkt een vreemd idee, maar het resultaat is verrassend. Door de lichtval en de kleurverdeling wekt het de indruk dat het altijd zo geweest is. Twee jaar geleden zijn de kleuren, die door de zon wat vervaagd waren, weer opgefrist, kortom als nieuw, maar wel onder toezicht van de kunstenaar.
Op internet is meer werk van hem te vinden onder de naam Jean Virame. Verwonder je!
We gaan op weg naar de beroemde kloven van Marokko, de Todra en Dades valleien en vervolgens via de beroemde kasba Ait Benhaddou naar Marrakech. Jullie horen weer van ons!
Allemaal de hartelijke groeten van Rob, Inge en Birka.
Rob heeft weer nieuwe foto’s op Google: robstoeltje en dan flickr photostream.
Vandaag 1 oktober, we zijn 3 weken onderweg en de dagen vliegen voorbij.
Ik schrijf dit op de camping van Source Bleu de Meski, een echte oase met palmen die schaduw geven en met een zwembad, gevoed door een bron. De vissen zwemmen gezellig met je mee.
Een leuke wandeling door de palmentuinen, die aan beide zijden van de rivier Ziz liggen, bracht ons naar het oude Meski, een z.g. ksar, wat versterkt dorp betekent. Het dorp, op traditionele wijze uit leem opgebouwd, is al vele jaren verlaten en ten prooi aan verval, maar je kunt na enig klimmen nog steeds door de straatjes dwalen en o.a. de moskee is duidelijk herkenbaar.
Vanaf dit hoge punt, goed beschermd tegen aanvallers, hadden de inwoners overzicht over een groot deel van de omgeving en nu mogen wij ervan genieten. Om er te komen moet je door de rivier, het water is enkelhoog en stroomt over glibberige keien. Het alternatief is een brug van palmenstammen, de meeste wandelaars kozen hiervoor. Birka natuurlijk niet, die was door het dolle toen ze weer eens door het water kon rennen. Tot grote schrik overigens van de plaatselijke wasvrouwen, die in de rivier hun kleden en dekens spoelen en er met stokken op slaan om het vuil los te weken. Op de foto willen ze beslist niet, maar omdat Rob het onopvallend kan doen met zijn kantelschermpje staan ze erop.
Er waren meer bijzondere belevenissen de laatste weken, zoals in Taroudant, waar we bij de muur van het Palais Salam, een oud stadspaleis verbouwd tot hotel, overnachtten. Aan een drukke weg, maar tegenover een mooi park en het diner op de binnenplaats van het hotel was heel sfeervol met de verlichte tuin en zwembad.
In Zagora ben je in het echte zuiden, een camping aan een zandpad, overschaduwd door palmen, en overal droge irrigatiekanalen op 1 na, gevoed door de Draa, een rivier die op zijn beurt van water wordt voorzien door het stuwmeer bij Ouarzazate. Hier ging men op de kamelen voor een rit van 2 uur naar het bivak in de woestijn, waar gegeten, gedanst, gezongen en geslapen werd. Voor vertrek werden de kameelrijders voorzien van een echte woestijnhoofdtooi: een meterslange lap, om je hoofd geslagen en een stuk voor je gezicht. Het was een mooie optocht, ik bleef achter met 1 reisgenoot, vanwege de huisdieren. Als troost aten we in het naastgelegen luxehotel, ook weer een paleisje met binnentuinen en zwembad.
Van Zagora naar Merzouga is een lange dag rijden. Merzouga is een echte toeristische topper in Marokko, veel campings en hotelaccommodatie en van alles te doen. We stonden met uitzicht op Erg Chebbi, de hoogste zandduinen van het land en wat was het er warm! In Zagora was het al dik in de 30, hier haalden we 40 graden in de auto. De jeeptoer die hier gemaakt werd was een enorme belevenis voor de deelnemers, Rob was mee, ik paste op Birka, die bij deze temperaturen niet de hele dag in de auto kan blijven. Ze bezochten fossielenvindplaatsen, het zwarte dorp, waar ze vermaakt werden met muziek en tromgeroffel; een verlaten dorp dichtbij de Algerijnse grens en een oude loodmijn.
Als laatste vermeld ik het bezoek aan de zogenaamde blauwe stenen in Tafraoute. Dit is een kunstwerk van de Belg Jean Virame, die in 1985 de enorme granietrotsen, die Tafraoute omringen, met 19 ton verf in blauw, roze, zwart en paars liet beschilderen. De vallei waar het kunstwerk zich bevindt ligt ongeveer 10 km. buiten Tafraoute, via een goed berijdbare piste kun je er zelfs met de camper dichtbij komen. Het lijkt een vreemd idee, maar het resultaat is verrassend. Door de lichtval en de kleurverdeling wekt het de indruk dat het altijd zo geweest is. Twee jaar geleden zijn de kleuren, die door de zon wat vervaagd waren, weer opgefrist, kortom als nieuw, maar wel onder toezicht van de kunstenaar.
Op internet is meer werk van hem te vinden onder de naam Jean Virame. Verwonder je!
We gaan op weg naar de beroemde kloven van Marokko, de Todra en Dades valleien en vervolgens via de beroemde kasba Ait Benhaddou naar Marrakech. Jullie horen weer van ons!
Allemaal de hartelijke groeten van Rob, Inge en Birka.
Rob heeft weer nieuwe foto’s op Google: robstoeltje en dan flickr photostream.
-
06 Oktober 2011 - 09:42
Judith:
Het is weer een prachtig en WARM verhaal. Nu ik dit typ, klettert de regen tegen de ruiten en daalt de temperatuur in rap tempo. Na het heerlijke weer dat we gehad hebben is het afzien en ik zou graag met jullie willen ruilen. -
06 Oktober 2011 - 12:02
Riet En Hans:
Hallo Inge en Rob,
Alweer zo'n prima en overzichtelijk reisverslag. Wij maken hier uit op dat alles naar wens verloopt.
Veel plezier en een voorspoedig verder verloop van jullie toer.
Riet en Hans -
06 Oktober 2011 - 12:03
Riet En Hans:
Hallo Inge en Rob,
Alweer zo'n prima en overzichtelijk reisverslag. Wij maken hier uit op dat alles naar wens verloopt.
Veel plezier en een voorspoedig verder verloop van jullie toer.
Riet en Hans -
06 Oktober 2011 - 12:03
Riet En Hans:
Hallo Inge en Rob,
Alweer zo'n prima en overzichtelijk reisverslag. Wij maken hier uit op dat alles naar wens verloopt.
Veel plezier en een voorspoedig verder verloop van jullie toer.
Riet en Hans -
06 Oktober 2011 - 18:03
Ine En ALbert:
Wat maken jullie weer een prachtige reis.
Het is fijn om het mooie verslag wat inge schrijft te lezen
Geniet van het mooie weer,hetis hier echt herfst geworden
groetjes van ons,I en A. -
07 Oktober 2011 - 15:32
Fred&emmy:
We herkennen vele van deze bezienswaardigheden. We hebben deze trip met de camper in 2002 gemaakt, maar alleen. We hebben toen de jeeptocht gemaakt en zij toen extra verwend door onze gids van de camping. Jasmine vond het fantastisch die vond het een heel groot strand, alleen toen ze de kamelen zag is ze hard beginnen blaffen dat vond ze maar rare beesten. Wij zijn nog steeds in Mexico in Campeche. Moeten op 23.10 terug naar Belgie daar mijn moeder verhuist. Wat zullen we kou lijden, hier 30 graden. Daarna richting Centraal Amerika.
Geniet van jullie reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
